Όπως σας είχα πει και σε παλαιότερη ανάρτηση, το αδερφάκι μου έχει κάνει το σπιτικό του και όλο και με στριμώχνει να του φτιάξω πραγματάκια.
Μετά τον καθρέφτη, λοιπόν που του έκανα, σειρά είχε ένα ρολόι, το οποίο ήταν και το πρώτο μου, αλλά κατέβαλα φιλότιμη προσπάθεια.
Ασφαλώς, στάθηκε λίγο δύσκολο αρχικά να δημιουργήσω κάτι ανδρικό.
Αυτό σήμαινε αφαίρεση, αφαίρεση - και να μην ξεχάσω το κυριότερο- αφαίρεση.
Η δημιουργική μου έκφραση υπέστη καταπίεση και ο πολύχρωμος καμβάς της φαντασίας μου καταπνίγηκε στους τόνους του γκρι. Ας είναι!! Τα θυσίασα όλα στο βωμό της αδερφικής αγάπης!
Κόβω το μελό και προχωρώ γοργά στο ζουμί.
Η αλήθεια είναι ότι πήρα έτοιμο ξύλο για το ρολόι και δείκτες για την τελική συναρμολόγηση.
Χρησιμοποίησα χαρτί για ντεκουπάζ, το οποίο από τη μία είναι καλό γιατί δεν σκίζεται τόσο εύκολα όσο η χαρτοπετσέτα, από την άλλη όμως εγώ δεν το πολυσυμπαθώ γιατί πρέπει να το κόψεις ακριβώς το μοτίβο που θέλεις να ντεκουπάρεις κι αν είναι και μεγάλο κάνει φουσκάλες.
Όλα αντιμετωπίστηκαν με επιτυχία και σας δίνω το ρολόι κρεμασμένο δίπλα στον καθρέφτη, σε μια όχι και τόσο αρτιστίκ φωτογραφία, αλλά αυτή μας δώσανε τι να κάνουμε....
Σειρά έχει το πιο παρακινδυνευμένο εγχείρημα που έχω αναλάβει...το φωτιστικό!!
Μέχρι την επόμενη φορά - που εάν δεν βαριέμαι θα είναι σύντομα-
σας φιλώ, σας χαιρετώ!!